Juridisch nieuws

De gerechtsdeurwaarder had klagers e-mail hoewel niet alleen tot hem gericht toch moeten beantwoorden. Is echter niet tuchtrechtelijk laakbaar. Beslagvrije voet is juist vastgesteld.

De onderlinge afspraak tussen gerechtsdeurwaarder en opdrachtgever (VVE) dat vordering binnen twee jaar nadat deze is ontstaan geïind moet zijn, mag er niet toe leiden dat nodeloos beslag wordt gelegd. Beslag op onroerende zaak in opdracht van de VVE: de gerechtsdeurwaarder moet een eigen afweging maken bij het leggen van het beslag en kan de verantwoordelijkheid daarvoor niet afwentelen op de ministerieplicht. Nu klaagster een substantiële betaling heeft gedaan en er opbrengsten zijn uit een ander beslag, is het beslag op de onroerende zaak niet proportioneel en daarom tuchtrechtelijk laakbaar. Het plannen van een veiling van de onroerende zaak, deze annuleren en de kosten doorberekenen aan klaagster is eveneens tuchtrechtelijk laakbaar. Maatregel van berisping. 

Weigering van terugbetaling van het in beslaggenomen vakantiegeld. De gerechtsdeurwaarder miskent de uitgangspunten van het arrest van de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2014:3068) en het wettelijk systeem tot vaststelling van de beslagvrije voet. De gerechtsdeurwaarder moet beoordelen of het maandelijkse inkomen van de schuldenaar wel of niet onder de vastgestelde beslagvrije voet valt. Het inkomen van klaagsters partner is daarbij bij die beoordeling niet relevant. Evenmin is relevant of het inkomen van klaagster gemiddeld genomen boven de beslagvrije voet lag.   Berisping ivm onjuiste rechtsopvatting bij werkzaamheden die in de dagelijkse praktijk regelmatig voorkomen. 

Betekening exploten aan het bedrijf van klager, terwijl deze aan (het bedrijf van) de bewindvoerder, klagers echtgenote, moeten worden betekend. De gerechtsdeurwaarder dient bij het verrichten van ambtshandelingen vooraf de BRP en/of het handelsregister van de Kamer van Koophandel te raadplegen. Onduidelijk is of dit is gebeurd en zo ja, waarom de gegevens onjuist zijn geïnterpreteerd. Er heeft een correctie in één dossier plaatsgevonden, maar in een ander dossier is het in augustus 2019 wederom fout gegaan. Ook na indienen van de klacht, is in oktober 2020 het bedrijf van klager opnieuw aangeschreven. Hieruit blijkt dat de administratie nog steeds niet op orde is. Anderen kunnen daardoor kennisnemen van privacy gevoelige gegevens. Dit is tuchtrechtelijk laakbaar. Maatregel van berisping: herhaaldelijk dezelfde fout gemaakt, eerdere correcties hebben geen effect in andere dossiers.

Vast is komen te staan dat de benadering van het kantoor van de BLOS-regels – de zuiver taalkundige uitleg die daaraan is gegeven – in dit specifieke geval geleid heeft tot een uitkomst die niet overeenstemt met de beschermingsgedachte artikel 19 Gerechtsdeurwaarderswet. De gedachte dat te allen tijde voldoende middelen op de kwaliteitsrekening moet staan om iedere rechthebbende op derdengelden te kunnen geven wat hem toekomt. Nu daarvan geen sprake was is de klacht gegrond verklaard en is aan alle gerechtsdeurwaarders de maatregel van een schorsing (van één maand) opgelegd

Beslissing op verzet. Voorzittersbeslissing niet-ontvankelijk, want hetzelfde feitencomplex als eerdere klacht. Verzet ongegrond.

Klager beklaagt zich er over dat niet tijdig op zijn klachten is gereageerd, de gerechtsdeurwaarder beslag onder de verkeerde VvE heeft gelegd en hij bij de betekening van het beslag een bedrag aan de gerechtsdeurwaarder heeft overgemaakt. Alle klachtonderdelen zijn ongegrond.

Beslissing op verzet. Klager verwijt de gerechtsdeurwaarders te hebben meegewerkt aan het creëren dan wel het opeisen van nepleningen. Verzet ongegrond.

Weliswaar niet gebleken dat niet binnen een redelijke termijn op berichten van klager is gereageerd, maar wel dat de gerechtsdeurwaarder zeer slordig en onvoldoende voortvarend heeft gehandeld. Tevens is te lang gewacht met terugstorten vakantiegeld. Klacht gegrond, maatregel van berisping en veroordeling in proceskosten.

Gelet op ministerieplicht meerdere beslagen gelegd. Er was een concreet en gerechtvaardigd belang om de loonstrook van klager naar de advocaat van de opdrachtgever te sturen. De beslagvrije voet is ten onrechte op nihil vastgesteld, de blote stelling van de opdrachtgever dat sprake zou zijn van meerdere inkomstenbronnen is hiertoe onvoldoende. Klacht gedeeltelijk gegrond. Maatregel van berisping en veroordeling in proceskosten.